Κάτι δεν πάει καθόλου , μα καθόλου καλά , τον τελευταίο καιρό. Χάνω συνεχώς φίλους με τον ένα η τον άλλο τρόπο. Αλλους απο το εργασιακό περιβάλλον και άλλους απο την ζωή. Εχασα τον εφηβικό μου φίλο Γιώργο. Από 15χρονα παιδιά με κοινά χόμπυ , γειτονάκια και μετα στρατιώτες , φίλοι , μεγάλοι. Μεγάλοι με εφηβικά , ακόμη , μυαλά. Μεγάλοι με παιδιά , μερικές φορές ωριμότερα απο εμάς. Ευτυχώς... Γεμάτοι ηλεκτρομαγνητικά κύματα , πολλα watts , διάφορες διαμορφώσεις. Σε αποχαιρετώ φίλε Γιώργο COMET , η Kομήτη όπως σε λέγαμε στα μεσαία , η SV1EDP μέσα στις ραδιοερασιτεχνικές μπάντες. Είναι η πρώτη φορά μετά από 40 χρόνια που μου χάλασες το κέφι , ρε φιλαράκι... Θα σε θυμάμαι για το ιδαίτερο χιούμορ σου , την πραότητα σου , το πονηρό σου χαμόγελο και τις φοβερές αναλογικές σου κατασκευές. Μιλάμε για πολάάά Watts. Συλλυπούμαι βαθύτατα την οικογένεια σου... Την γλυκειά Μαρία και την δυνατή Ηλέκτρα.
